Dingen waarvan ik wilde dat mensen daar eerlijk over waren geweest voordat ik ging herstellen

Waarom deze eerlijkheid nodig is

Als je aan herstel begint, sta je op een kruispunt. Je weet dat je niet door kunt gaan zoals het nu is, maar de andere kant – herstel – voelt als een sprong in het diepe. Op dat moment verlang je naar hoop, perspectief én eerlijkheid. Niet alleen glitterverhalen over hoe mooi het leven straks wordt, maar ook de rauwe waarheid: dat het moeilijk is. Dat je soms terugvalt. Dat het tijd kost.

Eerlijkheid maakt ruimte voor realisme, en realisme maakt herstel leefbaar. Dit artikel is een bundeling van wat ik zélf graag eerder had willen weten.

Herstellen is geen rechte lijn

Een van de grootste misverstanden? Dat herstel een stijgende lijn is. In werkelijkheid is het een zigzagpad:

• Dagen waarop je denkt: “Ik heb het gevonden.”

• En dagen waarop alles ineens weer zwaar voelt.

• Terugvallen in oud gedrag, zonder dat je snapt waarom.

• Opnieuw opstaan, wéér kiezen.

Dat maakt je niet zwak. Dat maakt je mens. Terugval hoort erbij, zolang je jezelf weer oppakt – met mildheid in plaats van oordeel.

Je verliest soms ook wat tijdens herstel

Niemand vertelde me dat ik ook dingen zou verliezen die vertrouwd voelden:

• De controle die me veiligheid gaf

• De identiteit die ik opbouwde rondom ‘sterk zijn’

• De illusie dat ik doorzetten = winnen

Dat kan voelen als rouw. Een soort leegte, omdat het oude niet meer werkt maar het nieuwe nog onbekend is. Ook dat mag je voelen.

Niet iedereen begrijpt wat je doormaakt

Sommige mensen in je omgeving zullen het niet snappen. Ze zullen denken dat het ‘over eten’ gaat. Dat je ‘gewoon weer normaal moet doen’. Dat je beter bent zodra je gewicht stabiel is.

Dat kan pijnlijk eenzaam voelen.

Maar het betekent niet dat jouw ervaring minder echt is. Of dat je moet stoppen met delen. Zoek mensen die luisteren – écht luisteren.

Herstel vraagt keuzes die pijn doen

Je komt situaties tegen waarin je moet kiezen:

• Een feestje overslaan om jezelf te beschermen

• Een afspraak afzeggen omdat je triggers voelt

• Iemand teleurstellen omdat je je grens bewaakt

En dat doet soms pijn. Maar deze keuzes zijn géén opgave van herstel – ze zijn bewijs dat je leert kiezen voor jezelf.

Het ‘gezonde leven’ is soms ook confronterend

Je denkt misschien: “Als ik hersteld ben, dan voelt alles weer normaal.” Maar wat als ‘normaal’ vol zit met dieetpraat, lichaamsidealen en verborgen triggers?

• Mensen die praten over calorieën aan tafel

• Reclames vol ‘before & after’ transformaties

• Sociale media met eindeloze ‘gezond leven’-adviezen

Herstellen betekent ook: leren navigeren in een wereld die zélf niet altijd gezond is.

Herstel maakt je niet automatisch gelukkig

Het is verleidelijk om te denken: “Als ik hersteld ben, ben ik eindelijk gelukkig.”

Maar herstel betekent vooral: ruimte maken voor álle emoties. Ook verdriet, angst, boosheid. Als je je eetstoornis loslaat, komt er ineens veel boven. Dat is geen teken dat je het fout doet. Het is een teken dat je leeft.

Het is werk – elke dag opnieuw

Soms dacht ik dat ik na een paar weken ‘wel weer de oude’ zou zijn. Maar herstel vraagt dagelijkse inzet:

• Bewust kiezen om te eten

• Reflecteren op triggers

• Grenzen blijven aangeven

• Vallen en weer opstaan

Het is geen sprint, maar een langeafstandsloop. En ja, dat is vermoeiend. Maar elke stap telt. Elke keer dat je kiest voor jezelf, bouw je aan iets groters.

Boosheid, rouw en verdriet horen erbij

Herstellen betekent ook: afscheid nemen van hoe dingen waren. En dat doet pijn.

• Rouw om jaren waarin je overleefde in plaats van leefde

• Boosheid dat niemand het eerder zag

• Verdriet dat je jezelf zo lang kwijt was

Dit zijn geen obstakels. Het zijn stappen op de weg. Je hoeft niet positief te zijn om te helen. Je hoeft alleen eerlijk te zijn over wat er leeft.

Je moet actief oefenen in zelfzorg en zelfcompassie

Zelfzorg is niet vanzelfsprekend als je jarenlang hebt geleerd jezelf te negeren, straffen of aanpassen.

• Het voelt in het begin ongemakkelijk

• Je weet misschien niet hoe je voor jezelf moet zorgen

• Mild zijn voelt als luiheid of zwakte

Maar juist daarom is het oefenen. Je leert opnieuw wat het betekent om vriendelijk te zijn – voor jezelf.

Herstellen kan je wereldbeeld veranderen

Iets wat ik niet had verwacht: herstel verandert hoe je naar de wereld kijkt.

• Je wordt kritischer op onrealistische schoonheidsidealen

• Je doorziet hoe ‘gezond leven’ soms ongezond is

• Je gaat zoeken naar échte verbinding, niet perfectie

Je groeit niet alleen in jezelf, maar ook in hoe je je tot de wereld verhoudt.

Je leert pas later wat vrijheid écht betekent

In het begin voelde herstel vooral als opoffering. Als: “Ik mag dit niet meer doen.” Maar later ontdekte ik dat vrijheid niet betekent dat je álles mag – maar dat je niet langer móét.

Vrijheid is:

• Niet wakker worden met angst voor eten

• Geen schuldgevoel na een maaltijd

• Zelf kiezen wat je lichaam nodig heeft

• Mogen genieten zonder dat het moet worden gecompenseerd

Vrijheid is stil, rustig, betrouwbaar. Niet spectaculair – maar wél echt.

Niet alles hoeft tegelijk goed te gaan

Ik dacht dat herstel betekende: álles tegelijk aanpakken. Eten, emoties, sporten, relaties, werk… Maar dat was veel te veel.

Wat ik liever eerder had geweten:

• Je mag prioriteiten stellen

• Het is oké als niet alles tegelijk lukt

• Soms betekent herstel: een dag op de bank, en dat is genoeg

Je hoeft niet perfect te herstellen. Je hoeft alleen aanwezig te blijven in het proces.

Je mag ook terugverlangen, zónder terug te vallen

Soms had ik dagen waarop ik terugverlangde naar de controle. Naar de structuur. Naar het ‘niet hoeven voelen’.

En dan schaamde ik me, alsof dat verlangen betekende dat ik faalde.

Maar nu weet ik: het is menselijk. Terugverlangen betekent niet dat je terugvalt. Het betekent dat je eerlijk bent over wat je mist. En dat is precies wat herstel vraagt: radicale eerlijkheid.

Waarom het ondanks alles de moeite waard is

Herstel is zwaar, confronterend en soms frustrerend langzaam. Maar het is ook:

• Lichter kunnen ademen

• Je lichaam niet langer zien als vijand

• Ontdekken wie je bent zonder je eetstoornis

• Verbinding voelen met anderen én met jezelf

De grootste winst? Je mag weer leven. Niet perfect. Maar echt. En dat is het waard – elke dag opnieuw.

Veelgestelde vragen: Wat had ik graag eerder geweten?

1. Is herstel echt zó moeilijk als mensen zeggen?

Ja. Maar ook zó waardevol. Moeilijk en mooi gaan vaak hand in hand.

2. Hoe lang duurt herstel?

Er is geen vast tijdspad. Voor de één zijn het maanden, voor de ander jaren. Het is een persoonlijke reis.

3. Wat als ik weer terugval?

Dan begin je gewoon opnieuw. Je bent niet terug bij af – je hebt geleerd, ervaren, gegroeid. Dat telt.

4. Moet ik eerst helemaal gemotiveerd zijn om te starten?

Nee. Veel mensen beginnen terwijl ze twijfelen. Motivatie groeit onderweg.

5. Wat als ik mijn oude leven mis?

Dat mag. Rouw is onderdeel van groei. Je laat iets achter – en maakt ruimte voor iets nieuws.

6. Kan ik ooit volledig herstellen?

Ja. Volledig herstel is mogelijk. Misschien blijf je kwetsbaar, maar dat is niet hetzelfde als ziek zijn. Het betekent alleen dat je gevoeliger bent – en dat je beter hebt leren luisteren.

Herstel is waardevol

Had ik geweten wat ik nu weet, dan was ik misschien minder bang geweest. Of juist beter voorbereid. Maar ik weet ook: eerlijkheid maakt het verschil.

Niet om je te ontmoedigen – maar om je te laten zien dat je niet gek bent. Dat het logisch is dat je soms twijfelt, terugvalt of huilt. Dat herstel allesbehalve rechtlijnig is.

Maar het is écht. En het is het waard.

Dus als jij nu aan het begin staat, of ergens halverwege: dit is jouw herinnering dat het mag schuren. Dat jij het mag voelen. En dat je niet alleen bent.